Dit is het verhaal van een blije eigenaar: Mijn merrie heeft een gezond veulen gekregen op een stal, waar Rhinopneumonie heerst. Heel bijzonder! Met dank aan homeopathische middelen….

Hierbij wil ik graag mijn verhaal kwijt over mijn merrie, die hoogdrachtig was en op een stal stond waar Rhino toe heeft geslagen; de EHV 1 variant, oftewel abortus. Inmiddels zijn er 8 veulens variabel van 4 weken te vroeg tot uitgedragen doodgeboren of gestorven binnen 24 uur. Gelukkig zijn er ook een paar gezonde veulens geboren, inmiddels 3. De naam van de stal lijkt me irrelevant; ik respecteer hun privacy. Daarbij hebben zij volledig gedaan wat de reguliere paardenkliniek hen opdroeg. Echter was het “afwachtgedeelte” niet aan mij besteed; ik heb -vanaf het moment dat het eerste veulen dood werd geboren- besloten om te knokken voor moeders en veulen.

Daarbij heb ik steun gehad en advies van Liesbeth Ellinger. Zij is zowel regulier als homeopatisch arts en viel me voor het eerst op tijdens de MKZ-crisis, toen zij in het journaal op T.V. kwam en haar mening gaf over het (preventief) afmaken van evenhoevigen (koeien, schapen, geiten, etc). Ze volgt haar eigen koers en heeft me in het verleden vaker geholpen.

Eind maart kwam ik thuis van een reisje Ierland en volgde mijn weg naar stal. De eigenaar kwam meteen bezorgd naar me toe; hij had meerdere malen gebeld maar tevergeefs; er was een veulen dood geboren, wat Rhino bleek te hebben. Op advies van de arts zijn de merries op stal toen verspreid op verschillende plekken neer gezet in het land. Mijn merrie liep met drie andere merries. Een vos, een schimmel en een New Forest pony, zij kenden mekaar al. Ik heb even staan vloeken en was uiteraard nogal bang, heb meer pech gehad met paarden. Het enige wat ik kon doen, was afwachten. Dit werd me mee gedeeld. Mijn merrie is een 9 jarige 3/4 Volbloedmerrie en ze was voor het eerst drachtig, van Quint, een veelbelovende jonge hengst van Quintender x Chico’s Boy.

Op dag twee in de wei, begin april, kreeg mijn merrie gaskoliek. Het vette gras deed haar geen goed. Ze heeft toen buscopan gehad en zwengelde achter; ik was erg bang voor de neurologische vorm van Rhino en de arts heeft haar toen geholpen. Ook had zij een temperatuur van net boven de 39 graden Celcius. Ze heeft toen ook een koortsremmer gehad. Ze oogde lethargisch. Heb toen ’s avonds laat met enige paniek L. Ellinger gebeld. Rhinopneunomie, oftewel Equine Herpes Virus (EHV) kan zich op verschillende manieren uiten. De respiratoire vorm (variant IV) geeft verkoudheidsverschijnselen, de neurologische is berucht vanwege verlammingsverschijnselen en de abortusvariant geeft abortussen, en dode of hele zwakke veulens die het eigenlijk nooit redden.

4 april: ’s Morgens heeft mijn merrie een normale temperatuur. Het veulen beweegt. Het slungelige lopen is voorbij. Ze heeft een klein hoestje. L. E. besluit om aan de slag te gaan met een homeopatisch middel in de 200K potentie 3 x per dag. Ook krijgt ze l-lysine, een aminozuur, wat ook door mensen bij bijvoorbeeld een koortslip wordt ingezet. Het doel is om haar weerstand hoog te houden en te vechten tegen een eventuele besmetting. ’s Avonds heeft de merrie weer verhoging, 38,7 g C. Ze is weer sloom en eet slecht. Ze krijgt nu om de 10 minuten de 200 K potentie. Na een half uur is de temperatuur met o,4 gezakt.

5 april: ’s Morgens oogt ze prima. Ze eet weer en meet 38 g C. ’s Middags heeft ze echter 39,2 g C. Om de tien minuten geef ik haar het middel potentie 10M. We hebben het idee dat de merrie reageert maar doordat ze terug zakte hebben we de potentie verhoogd. Na 3 keer te hebben gegeven om de 10 minuten is haar temperatuur na een uur gezakt tot 38,2 g C! Gelukkig maar. Lysine krijgt ze ook twee keer per dag.

6-16 april: De temperatuur is op orde, de merrie oogt actiever, eet weer en de hele dag blijft de temperatuur normaal. Ik ben het middel 2 x per dag blijven geven , daarbij lysine en heb haar getemperatuurd, hierbij was de temperatuur variabel van 37,4 g C tot en met 38,2 g C. Zij oogde gezond en ben haar wat beweging gaan geven. Af en toe zag ik het veulen bewegen. De merrie moest fulltime buiten blijven staan i.v.m. besmettingsgevaar.

16 april: De New Forestpony en de twee andere merries hebben een geboorte alarm op. Bij het zakken van de temperatuur worden de paarden naar binnen gehaald en zet de geboorte onder normale omstandigheden door, waarbij er vlot een geboorte plaatsvindt. Zowel de pony, als de vos en schimmel zijn uitgerekend. De pony heeft een temperatuur die tot 3 keer toe zakte en de bevalling zet daarna door. Een zwak klein dier is geboren en ondanks alle inzet van stal sterft het diertje. De schimmel op de wei ligt de laatste week erg veel, ze oogt erg sloom en wat schraal. Echter krijgt zij een halve week later een prachtig vos veulen! Gelukkig maar, want inmiddels hebben er meer merries verworpen die later uitgerekend waren. De vos, die er gezond uit ziet, krijgt een mooie dochter, waarbij helaas ook de weeën niet hebben door gezet en waarbij het veulen rochelt en zwak is. Het sterft helaas ook aan Rhino. De merries zijn verplaatst en de mijne loopt apart, met een uitzicht op andere paarden. Ik blijf haar checken, in angst dat ook zij de “Sjaak” is. Ze was maatjes met de pony. Ik vrees het ergste. Soms zie ik het veulen bewegen. Eind april is het erg koud en heb ik gevraagd of zij op stal mocht, een stal die goed was ontsmet. Zij krijgt een geboorte alarm op (wel met bontjes, want ik vind het een onding en ze heeft een gevoelige huid. Beetje Penny zijn we wel). Ik heb de merrie bijgevoerd op het land, ze oogt prachtig.

Vanaf 28 april begint ze te kegelen en vanaf 30 april loopt de melk haar uier uit. Ze oogt vitaal en haar temperatuur is perfect. Nog steeds druppel ik haar, en heb druppels gekregen voor haar, mochten ook haar weeën niet normaal doorzetten. Ook voor een eventueel zwak veulen heb ik wat gekregen. Ik heb wekenlang geknokt en ben op de knieën onder het draad door gegaan door het natte gras. Wilde er echt alles aan gedaan hebben.

Zondag 1 mei. Een prachtige dag. Rond het avondeten kom ik de merrie checken en voeren. Dan komt de stalbaas, hij meldt dat ze gaat bevallen volgens haar gezakte temperatuur. De merrie kruipt Rhino 2bijna op schoot, schraapt, schuurt haar staart, en begint te zweten. Ze wordt opgevoeld en haar kind ligt klaar om geboren te worden. De stalbaas checkt het hoofdje en dat ligt iets scheef, hij legt het goed. Merkt op: “Zo; wat een enorme lange kamelenpoten, en wat een flink koppie! “… De voetjes komen er uit en het veulen wordt bij het persen er iets uit getrokken. De merrie is wat nauw en het veulen is aardig flink voor een maidenmerrie. Na een minuut of 20 ligt daar een prachtig schepsel in het stro. De merrie hinnikt en is verkocht. Dan is het afwachten wat het veulen gaat doen; de voldragen Rhino waren benauwd, hadden de ogen wat dieper liggen en kregen het hoofd niet omhoog… Vol onzekerheid keken we toe. Ineens kwam het koppie omhoog en keken de ogen wakker naar mams. Ik was in tranen. Er kwam een hoop spanning los. Na 20 minuten stond mevrouw en al gauw kreeg ik een filmpje dat ze drinkt bij moeders. De stalbaas was erg opgelucht. Hij zei dat het een enorm sterk veulen was. Het is een merrieveulen met vier witte sokjes en een smal blesje, een bruintje. Mama is iets uitgescheurd en ze maken het goed. Hierbij plaats ik wat foto’s van ze. Het veulen heet Chrissy Kodaly en is van Wizz Kid x Quint. Na haar geboorte zijn er nog een veulen te vroeg geboren en verworpen, is er een voldragen veulen aan Rhino gestorven, en is er een gezond veulen gekomen. Wel hadden ze allemaal een traag op gang komende geboorte. Voor het eerste Rhino veulen is er een gezond veulen geweest wat al snel werd opgehaald. Of zij Rhino had weten we niet. Mijn merrie is getest en had een hoge titer t.o.v. Rhino I en IV. Zij heeft enorm veel antilichamen gemaakt en heeft het virus dus wel doorgemaakt.

Wat ik hier kwijt wil, is dat er meer is dan de reguliere sector. Ik heb geen idee wat er was gebeurd als ik niet voor klassieke homeopathie was gegaan. Ze heeft een koortspiek gehad en was besmet geraakt door het virus. Ik geloof niet in toeval en de wetenschap mag het kwakzalverij vinden; ik ben blij dat ik geknokt heb voor de weerstand van mijn merrie en dat het allemaal goed is afgelopen. Dat er dus niks gedaan kan worden, dat men maar moet afwachten als er iets loos is; ik geloof daar niet in… Maar dat moet een ieder maar voor zichzelf bepalen. Als ik hier maar 1 paard of baasje mee heb kunnen helpen, dan was het plaatsen van dit bericht de moeite waard!