Mevrouw Daan van 40 jaar oud heeft al lang last van brandend maagzuur. Ze noemt zichzelf een vechter, heeft allerlei angstige dromen en is zeer gevoelig voor oorlogsfilms. Ook heeft ze steeds het gevoel dat haar kind iets ernstigs zal overkomen. Ze kreeg de diagnose ‘tweede generatie Joods oorlogsslachtoffer’ en had al vele psychoanalytische zittingen meegemaakt. Voor haar gevoel heeft ze alles al besproken en toch blijven de paniek en de angsten aanwezig.

Ze heeft heftige paniekaanvallen die plots komen opzetten met beven en misselijkheid. Vaak heeft ze het gevoel niet in haar lichaam te zitten. Haar familie is grotendeels tijdens de Tweede Wereldoorlog omgebracht. Hierover heeft ze veel verdriet, maar ze kan niet huilen, ze wil sterk zijn. Ze heeft het gevoel geen bestaansrecht te hebben.

Op basis van de situatie en deze symptomen krijgt ze een aantal homeopathische geneesmiddelen zonder succes, totdat Natrium iodatum 200K gegeven wordt. Dit is een middel dat sterk verbonden is met concentratiekampsituaties. Na dit geneesmiddel knapt ze zienderogen op. Haar angsten verdwijnen en binnen een paar weken krijgt ze veel meer energie. Ze kan nu haar emoties uiten en haar gevoelens echt voelen. Het gevoel buiten haar lichaam te staan, verdwijnt volledig. Ze voelt zich een ander mens.